Хайлсан гар утас буюу Хүлээлгэсэн залууст

Чи ямар нэгэн асуудалд төвлөрч чадахгүй, дотор чинь нэг л тайван бус байна уу? Найз нөхөдтэйгөө уулзаж гадуур явмаар, эсвэл жоохон хөөцөлдөөд шийдчихмээр ажил байдаг. Ямар ч байсан лаглайж суух завгүй чухал хүн шүү дээ чи чинь. Гэтэл толгойд чинь бодож байгаа юм юу ч байхгүй, хов хоосон. Саяхан юу бодож байснаа ч санахаа больчихлоо. Тэгээд тэнэж одсон бодлоо олох гээд чи хамаг тамир тэнхээгээ барна. Бас яах учраа олохгүй самгардаж хараал урсгах ч энүүхэнд...

Ширээн дээр байгаа гар утас байн байн хангинахад нүднийхээ булангаар харж минутын зайтай улаан товчлуур дээр дарна. Хэт их завгүй байснаас болоод хий юм сонслоо гэж сүүлдээ бодно. Тоохоо ч болино. Дэлгэцний зурган дээрх хагас нүцгэн хүүхний зураг далдартал мессэж ирсэнд дургүй нь хүрч уншихгүй устгаж хаяна. Үүрэн телефоны компаниудыг дуудлага замаас нь “үржүүлсэн” хэрэгт хэрэгт хардана. Уур буцлана. Утсаа унтраана. Хааяа хөөрхий зол муутай утас ирсэн дуудлагыг дамжуулсан хэргийн буруутан болж золигт гарна.

Энэ бүгд нэг охиноос л болж байгаа тийм үү? Тэрэнтэй тэрэнгүй хорвоо дэлхий уужим хийх юм зөндөө байхад мөнхийн араас чаргууцалдсан тэр хүн. Ямар ч үнэ хүндгүй дуртай үедээ яваад очиход инээгээд угтдаг, дургүйгээ хүрвэл хаяад гарахад нус нулимсаа цувуулаад үлддэг тийм л охин. Түүнд нэвтрэхгүй хаалга цоож гэж байхгүй, харин хөөж туугаад явуулчих чадалтай амьтан байхгүй. Тэгээд чи эцэс төгсгөлгүй гүйлтийн уралдаанд тарчлана.

Тэр тун удахгүй араас дагахаа болих байх гэж найдна, өөртөө итгүүлэх гэж оролдоно. Тун удахгүй өөрийнхөө дэргэдээс холдуулчихаад сэтгэл тайван амьдрах талаар төсөөлөн бодож баярлана. Өрөөлд түүний хичнээн ядаргаатай талаар гомдол тавина. “Тэр хийх ажилгүй амьтан. Гэхдээ надад даанч хайртай юм. Боломж олдвол би түүнээс сална. Бололцоо олдох л юм бол миний шаналал дуусч, тэвчээр гаргасны шагналаа хүртэнэ. Ахиад жоохон л тэсчихвэл би жаргалтай ганц бие болно.” гэж хэн нэгэнд хэлээд тас тас хөхрөнө. Карманд нь байнга хангинаастай утас хайлна...

Харин тэр бүгдийг үл тооно. Тэр зөвхөн чиний араас дагана. Чамайг дагахад ямар ч садаа байхгүй, тэр байлгадаггүй. Тэр өөрийг нь шантруулах бүхнээс ангид байдаг. Өрөвдмөөр... Толгойд нь дүүрэн орооцолдсон бодол, зүрхээр нь дүүрэн чиний үлдээсэн шарх сорви. Тэр чиний хувьд юу ч биш бол чи түүний бүх амьдрал нь. Түүний утсаа атган шаналан суугаа дүр зураг чамд ядаргаа, харахаас дургүй хүрмээр доожоогүй амьтан. Тэгээд харахыг хүсэхгүй бол чи нүдээ анихад л хангалттай. Вот!!! Ингээд тэр ядаргаатай охин ч, ядаргаатай нулимс ч энэ хорвоод огтоос байхгүй болчихлоо, одоо цааш алхахад чөлөөтэй. Чи түүнийг аль болох харахыг хүсэхгүй тэнгэр ширтэх ч тэр хүлээнэ...

Хэсэг хугацааны дараа тэвчээр чинь нимгэрч чи түүнд уурлана. Алга болно. Тэр үед чи өөрийгөө бүсгүйчүүдийн хайрыг булаасан сайхан залуу, дайнд ялсан баатар болсон шиг санана. Зөндөө сайхан бүсгүйчүүд байна. Улам зугтана. Зай холдоно. Харин тэр үүнд итгэж чадахгүй өөрийн хайран сайхан хугацаа, тэвчээрээ алдан хүлээсээр...

Орой болгон иддэг гэрийн гурилтай шөл тийм ч амттай санагддаггүй. Хааяа ч гэсэн өөр хоол цохих сайхан. Гэхдээ гадуур иддэг хоол маань ямар чанартай байдагийг мэддэг бил үү? Тэгээд хоол биш хог идчихээд хордлогод орж аахилж хэвтэхэд гэрийн гурилтай шөл л аминд орж, магтан дуулдаг шүү дээ. Хүн гэж тийм л амьтан. Өөртөө байсан, байгаа энгийн хирнээ үнэт зүйлийг анзааралгүй өөр бусад хуурамч гял цал руу нүд болон сэтгэлээ чулуудаж явдаг. Аливаа юмны мөн чанарыг биш гаднах төрхийг л олж харах юм бол “хордлогонд орж” мажийх магадлал төдий чинээ их байна гэсэн үг. Сайхан амттай, сайхан харагддаг ч хортой “идээ-ний” хандлага анхнаасаа өөр байдаг юм.

Тийм бүсгүйн сайханд нь автаад чи гуйдаг. Чиний утас тасралтгүй яриад биш атгуулаад хайлдаг юм. Тэр хэзээ ч чиний тухай сонирхдоггүй харин түрийвчийг чинь сонждог юм. Гараа сунгахаасаа өмнө хошуу цорвойдог юм. Тэр хийх зүйлгүй гиюүрээд явж байсан ч чамд үргэлж завгүй байдаг юм. Од харвахад зөвхөн алт эрдэнэс бодож нүдээ аньдаг юм. Түүнд ирэх зам, буцах зам нь нэг байдаг юм. Тийм хүн цалингаа авсан өдөр нүүрэндээ нялуун инээмсэглэл тодруулж үлдсэн цагт нь өөр нэгний цалинг үрэлцээд явж байдаг юм. Тэр өмнө чинь нулимсаа гаргаж шаналсан дүр үзүүлэвч дотроо баярлаад алгаа ташиж байдаг юм. Тэр хүн чиний төлөө хийсэн юмгүй мөртлөө хамгаас ихийг шаардаж байдаг юм. Тэр хүн чамайг хутга бүлүүлчихээд хэвтэж байхад хурууныхаа шалбарсан өндгөнд харамсч орилдог юм. Чамайг зүрхээ сугалаад өгөхөд тэр жинлүүрийн нөгөө талд зоостой жигнэдэг юм. Хэрэв чи эргэлзэж байвал тэр сайн дураараа хүлээхийн оронд бэлэн хоолтой өөр нэг алтан тор хайгаад нисч оддог юм. Тэр үед гоо сайхан гэдэг сэтгэлийнх байдгийг, ахиж хэзээ ч тийм амттай гурилтай шөл байдаггүйг, хайрыг хамт байхдаа л хайрлах хэрэгтэйг чи ухаардаг юм.

Харин энэ хоород чиний нүдэнд өртөөгүй ч зөвхөн чамайг үнэнчээр хайрлах хэн нэгэн утсаа атган хүлээсээр л...

2010/05/13

О.Агиймаа