
Хайр бол зүрхний тор. Гэхдээ зүрх өөрийн хүслээр сайн дураараа хоригддог, хаалга нь үргэлж нээлттэй байх ёстой тор. Итгэл гэдэг тэжээлийг нь дүүрэн байлгах юм бол зүрх хаалга байдаг гэдгийг ч санахгүй тэнд тухална. Магадгүй эцсийн цохилтоо дуустал. Харин итгэлээ хасаад хардалт цагдалт гэдэг цоожоор хаалга үүдээ дангинатал түгжээд унавал зүрх яаж ийж байгаад л торыг эвдээд өөр нэгэн тор хайгаад нисч одно.